μπερ(ε)κετλίδικος

-η, ο

θηλ. και -ία

αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο μπερεκέτι, αυτός που υπάρχει σε αφθονία, πλούσιος, μπόλικος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μπερεκετλής + κατάλ. -ίδικος.